Yerinde saymak !

Yaş kemale erdimi, insanın ister istemez beyni ayaklarına hükmedemiyor ; bu da hayatın bir nevi kuralı zaten . Yaşlanırsınız ,vücudunuza söz geçiremezsiniz ve ufak tefek işler bile sizi yormaya başlar artık . Bir dinginlik , bir rehavet çöker insanın üstüne ve artık yaşadığınız o mazideki coşkunluk özleme , hüzne karışır . Futbol denen olayda da bir gün tepelerdesinizdir, ama bir de bakarsınız devran döner yerçekimine karşı koyamayan tüm nesneler gibi tepetaklak olursunuz, düşersiniz aşağılara . Herkes kabullenmek zorundadır bu durumu, çünkü sizin dışınızda gelişen akışa karşı koyamazsınız . Her insan yaşlanır , ama yine de hep bahsedilmek anılmak ister, arkasında bir şeyler bırakmak ister ademoğlu . Akıllı olanlar bu gidişatı iyi kavradığından zirvede bırakır herşeyi . Örneğin Zidane bırakmasaydı şimdi de oynardı diyen bir sürü adam çıkar . Ama o akıllarda muhteşem Zizou olarak kalacak , çünkü Materazzi hergelesinin gazına gelse bile zamanlaması ve kararı yerindedir , tarihe geçtiğini en iyi bilen odur . Futbolcuların hepsi kabullenemez bu gerçeği . Kabullenemediği için futboldan sonra bile ekranlarda zırvalar sağa sola saldırır, nedenini açıklayamadığı bir içgüdü ,unutulma korkusu etkiler onu çaktırmadan . Zaman bir şekilde harcar adamı . Ama bazı adamlar da vardır, sahip olduklarının, yaşının başının kıymetini bilmez, gençliğinde yaşlılık azabını yaşar. Binbir tilkinin dolaştığı beyniyle genç vücudu uyuşmaz bir türlü . Her şey müsaittir ama o yerinde sayar, saydıkça saçmalar , saçmaladıkça daha da gözden düşer . Bu durumu hazmetmek zordur doğal olarak .

Bu söylediğim durum Emre'ye cuk diye oturur . Allah vergisi yeteneklerini köreltmiş, futbolun gidişatını takip edememiş ve hiç susmayan ağzı yüzünden bundan böyle kaka çocuk damgasını kendi kendine vurmuş bir futbolcudur Emre. Küçük Emre, şimdinin Abi Emre'si olmuştur. Ama abilik ona hiç yakışmamıştır . Daha 9-10 sene önceki oynadığı futbolunda yaptığı hoyrat çıkışlarını onun çocukluğuna vermişizdir hep .Ama bu adam Avrupa görmüştür, herkese nasip olmayacak bir kariyerin getirisi olan medeni futbol kültürünü ne İtalya'da almıştır ne de İngiltere'de . Tugay Kerimoğlu ismi sadece bizde değil ecnebilerin yüzünde de tatlı bir tebessüme neden oluyorsa ne dediğimi daha iyi anlayabilirsiniz . Adada yaşadığı ırkçılık suçlaması kanımıza dokunsa da ,aklımızın bir tarafında acaba doğru mu ? sorusu hep kalmıştır . Basın tribünine salladığı kolu , sahada düşmanına bile söylenmeyecek küfürleri sıralaması, koyu tenli rakibinin kendi çapındaki estetik hareketine bile tahammülü olmaması gelecekte - Ha bir zamanlar Emre diye bir futbolcuda vardı di mi? cümlesini söyletmeye yeterde artar bile . Kendine , yeteneklerine , ülkesine bu kadar hayalkırıklığı yaşatan bir adam var mıdır şu anda? Evet bu satırları yazan kişi bir G.saray'lı olabilir , ama sizi temin ederim ki G.Saray'lılık duygularımı zırnık kadar karıştırmadığım bir yazıdır bu . Bir hayalkırıklığı yazısıdır...