Siz siz olun Premier League'de bir maç izledikten sonra sakın Süper Lig'den bir maç , hele hele derbi izlemeye kalkışmayın . Üstüne üstlük G.Saray'ı Fener ile oynarken hiç ama hiç izlemeyin . Büyük Türk derbisi muhabbeti olmasa slow-motion'da maç izliyoruz sanırsınız . Sakat sakat sahaya çıkmış bir adamın sahada dolanmasına rağmen iki gol attığı , sonradan oyuna giren başka sakat bir adamın gol atıp , goller kaçırdığı bir maçtan Cimbom adına ne umarsınız ki . Kafadan maça yenik başlıyor Cimbom .Daha ısınırken gerginliğin içine dalan Arda'nın ruh hali suratına o kadar yansımıştı ki , sahada ne yaptığını bilmeyen , duvarın içinden geçip gereksiz çalımlara soyunan , pas trafiğinin içine eden bir virtüöz'den bahsediyoruz. Keita'nın kafasında ne tilkiler dönüyor merak ediyorum . Masum yüz ifadesinde yaptığı gaflet dolu işler zarardan başka bir şey değil. Gökhan Zan ve kaleci Franco en isabetsiz pas kim atarın derdindeydiler sanki . Elano bizim ülkede de sert futbolun oynandığını ne zaman öğrenecek acaba.Bazı şeyler isteseniz de olmuyor olamıyor . Kalesinde gördüğü 15 golle ligin en çok gol yiyen takımlarından birisi Cimbom . Rijkaard Servet'ten Pique , Zan'dan Puyol , Balta'dan Marquez ve Sabri'den Alvez yaratmaya çalışıyor . Ama olmuyor olamıyor işte , bunların eti budu bu . Defans sorunluuuuu yahu ! Rijkaard'ın yüzü suyu hürmetine sabır kelimesini çok zikrediyoruz fakat bu adamlar Hollandalının istediği işleri yapacak adamlar değil , kapasite bu kadar işte. Bu adamlar kötü mü , hayır .Fakat çok farklı adam hepsi .
Maçın en iyisi galiba Sarp idi. Ama yetmedi , yetemedi . Ayhan'ın zırvalıklarını kamufle etmeye çalışmaktan hakkıyla top dolaştıramadı . Nonda da
ulen ne güzel maçı kulübeden izliyorduk , nerden girdik oyuna der gibiydi . Fenerbahçe çok mu iyi oynadı , hayır ! Fakat adamların bir planı var , hedefi var , nasıl oynamak gerekiyorsa harfiyen uygulamasını biliyorlar . Seyircinin buna katkısı da yadsınmaz. Bunlar koşmayan , ruhsuz ve umutsuz Cimbom'u haklamaya yetiyor . Hakem faciası da işin cabası . Dalgıç gibi atlayıp penaltı yaptıran Alex'e hakem sarıyı çakmalıydı . İşin bu boyutunu bırakalım , hiç bir G.Saray'lı futbolcu çıkıp pozisyona itiraz bile etmiyor , çünkü durumu kanıksamışlar . Bu sahadan eninde sonunda eli boş döneceklerini biliyorlar . Oynanan oyunla hakemden ve bahtsızlıktan bahsetmenin bir anlamı kalmıyor . Bu arada Baros'ta 2 ay yok , ayağında kırık varmış . Yatıp kalkıp Nonda'ya dua okuyalım artık . Bu ligde daha çok sular akacak olsun tesellimiz . Rastgele ...!
Maç fotoları için TIKLA
Zamanında George Hagi sakal bırakmıştı hatırlarsanız . Romenlerde adetmiş , evin büyüğü, reisi baba vefat ettiği zaman evlatlardan birisi 40 gün sakalı kesmezmiş. Bir de Souness dönemlerinde Hakan Şükür'ü hatırlıyorum , gol atana kadar kesmeyeceğim demişti . Maşaallah Robinson Cruseo gibi olmuştu , en sonunda golünü attı da , jilet değmişti suratına. Şimdi bu Beckham ne halt yedi de böyle bir sakal bırakmış anlayamadım . Yahu bu adam Gillette firmasının reklamlarında boy göstermiyor muydu bir aralar . Anlaşma bitmişe benziyor şu haliyle .Adam ne yapsa olay oluyor , etrafında sürüyle image-maker'ı var zaten . Şu aralar imaj olayını iplemiyor galiba , ya da biraz şöyle dolanayım mı diyor acep ..?
Yıllar önce ilk piyasaya çıktığında enterasan saçlarıyla futbol dağarcığımızın caf caflı bir köşesinde yerini aldı . Henrik Larsson'un aşağıdaki hali hep aklımda yer ettiğinden , ben bu adamı genelde gözümde saçlı haliyle canlandırırım ilk nedense . Bu adamı durdurmanın yolu, saçından tutup aşağı indirmek diye düşünürdüm önceleri . Saçını kesti iyice parladı , o da efsanelerin arasına girdi .Yaş 38 olmuş , futbolu bırakacağını açıklamış . Hep derim , şöyle adamlar futbolu bıraktıkça , ben de yaşlandığımı daha kolay hissedebiliyorum . Vay bee...
Micheal Owen hafta sonu Pazar günü oynanacak Liverpool - Manchester United maçı öncesinde , Anfield ahalisiyle karşılaşmadan önce neler düşündüğünü aktarmış . Açıklamalarıyla ortalığı yumuşatmak mı istemiş , yoksa daha da germiş siz karar verin. Taraftar ıslığını ,küfürünü de çakar , maşağını da geçer . Profesyonellik muhabbetine giren futbolcuyu da bir tarafına takmaz . Owen için ne kadar umursamasa da zor bir gün olacak . Her şeye rağmen ben bu adamın henüz maçın başında bir gol atıp maçı şenlendirmesini (!) isterdim ...
Didier spor hayatına aslında bir rugby oyuncusu olarak girmiş. Gariptir, futbol scoutları onu rugby oynarken keşfetmiş ve Deschamps bir anda kendini Nantes takımında bulmuş . 15 yaşında Nantes formasıyla lige giriş yapmış. Nantes formasıyla gösterdiği performans onu ileride dünyada tanınmış bir futbolcu olmasına vesile olacak Marsilya'ya sürükler . Marsilya'ya geldiğinde 20 yaşındadır . İlk senesinde yeterince forma şansı bulamaz , fakat yetenekleri gün gibi açık olan Didier'in bir seneliğine Bordeaux'a gönderilmrsine karar verilir . 1 sene sonra tekrar Marsilya'ya döndüğünde hem onun hem de Marsilya için güzel günler başlar .
Marsilya forması altında Şampiyonlar Ligini semaya doğru kaldıran en genç kaptan futbolcu payesine erişir . Kupayı kaldırdığında 25 yaşında kaptandı . 93 yılında Münih Olimpiyat Stadında Milan ile oynanan maçta tek gol Boli'den gelir . Eski Marsilya'lı Jean Pierre Papin, Van Basten , Rijkaard ,Donadoni ve Massaro'nun beraberlik çabalarına fazlasıyla karşı koyan bir kaptan vardır sahada . Gelecekte Blanc'ın kel kafasına öpücükler konduracağı saçlı(!)Barthez'in harika kurtarışları ile birlikte Fransızlar CL'nin sahibi olur . 
Marsilya rüya alemindeki bu günlerden bir şok ile uyanır. Başkan Bernard Tapie'nin Fransa Liginde karıştığı şike skandalları ayyuka çıkınca ,Marsilya'nın elinden Lig Şampiyonluğu alınır ,küme düşürülür ve 1 sene Avrupa'dan men edilir. Allahtan CL kupasına dokunulmaz ve Deschamps'ın kariyerinde bu kupa pırıl pırıl parıldar . Alt ligde oynamak istemeyen Deschamps ertesi sene kapağı İtalya'ya Juventus'a atar . İtalyan temsilcisinin de yıllar sonra bir alt lige düşürülüp , onun teknik adamlığı sayesinde tekrar Serie A'ya döneceğinden habersizdir tabiki de. 
İtalya kariyeri kupacıklarına kupa katmıştır. 3 adet Serie A Şampiyonluğunun yanısıra , 2. Şampiyonlar Ligi Kupası ve Kıtalararası Şampiyonluğu da Torino yıllarında peydah olmuştur. Sert İtalyan futbolu onu daha da sertleştirmiş ve ikili mücadelerde genelde galip ayrılan ve akıcı paslarıyla oyunu çok iyi süzen , dünyanın gördüğü en büyük defansif orta saha elemanlarından birisi olmuştur. 1 senelik ada günleri (Chelsea) ve 1 sene de İspanya deneyimi (Valencia) ile 32 yaşında (bence onun gibi bir adam için çok erken) futbola veda etmiştir . Kariyeri boyunca 3'ü futbolculuğunda 1 de teknik adamlığında olmak üzere 4 CL finali yaşadı . Gerçi Valencia-Bayern finalinde yedekti ama , bu onun final görmediği anlamına gelmez. 2004 yılında Monaco'ya oynattığı futbol onu Cl finaline sürükledi . Monaco'nun finalde Mourinho'lu Porto'ya 3-0 yenilmesi hiç te önemli değildi ,çünkü Deschamps'ın Monaco'su finale gelene kadar sürpriz işler becermiş ve saygı duyulan bir ekip olmuştu .
Onun futbol hayatına en çok anlam katan hadise tabiki de 98'deki Dünya Kupasıydı . Didier'i ilk defa Milli takım kadrosuna sokan adam Platini idi . Les Blues formasını ilk giydiği sıralarda , milli takım sefilleri oynuyordu. Çünkü hem 90 hem de 94 Dünya Kupasına Fransa katılamamıştı. Takımın başına geçen Aime Jacquet , Eric Cantona -Papin ve Ginola gibi yıldızları takımdan azletti . Onların yerine Zidane, Deschamps ve Henry gibi yeni kan genç futbolcuları yerleştirdi . İşte o vakitten sonra Fransa'nın altın nesli futbolda sahne almaya başladı . 98 yılında Paris'te Dünya Kupasını kaldıran eller kaptan Deschamps'a aitti . 2 sene sonra aynı eller Avrupa Kupasını kaldırmış , Deschamps ve Zidane'ın Fransa'sı bulutların üzerinde uçuyordu . Fransa formasını bıraktığını açıkladığında 103. kez milli olmuştu.
Şimdilerde Marsilya'nın hocalığını yapan Deschamps futbol hayatındaki yıldızlı performansını teknik adamlığında da göstermek istiyor. Yakın gelecekte milli takımın başına geçebileceğini düşündüğüm isimlerden birisi kendisi. Gösterişsiz ve sade futbolunu son derece verimli ve yerinde kullanan ender isimlerden birisi olarak , Fransız futbolunun mihenk taşlarından Didier Deschamps hafızalardan kolay kolay silinmeyecek ...
Yıllar önce Piontek'in yanında çıraklığa başlayan Terim'le , geçen Cumartesi Brüksel'deki Terim'e kadar geçen sürede neler yaşanmış varın siz hayal edin. Fatih Hoca'nın kuşkusuz kariyerinde tavan yaptığı zaman Kopenhag gecesiydi . İşte o geceden itibaren Terim'in hayatı tahmin edemeyeceği kadar değişti . Türk insanının belki de bir daha yaşamayacağı günlerdi o günler . O coşkudan aylar sonra kimyası bozulmuş bir adam çıktı karşımıza . Saçından tutun , mimik jest ve hareketlerine kadar buram buram kibirle yoğrulmuş ve değişmiş, itici bir adam vardı karşımızda. İtalyan kanallarında spor-komedisinin bir numaralı malzemesiydi . İmparator naralarıyla gırtlağını patlayan G.Saray'lılar bile soğudu zamanla Terim'den . Teorideki pres kelimesini pratiğe döken adamdır Fatih Hoca , hakkını yemeyelim . Fakat 2000'den itibaren değişen, gelişen ve sürati artan futbol değişimine hakkıyla ayak uyduramadı , demode futbol anlayışıyla futbol mantalitesine bir şey koyamadı Terim . Savunduğu ve tasarladığı futbol mentalitesinin lafta kalması hiç dikkatini çekmedi . Sahada en sakin olup oyuna hükmetmesi gereken adam tüm stadyumun en sinirlisiydi . İnsani ilişkileri sorunlu oldu , bir çok adamı küstürdü . Hep şansların , duaların ve acaip gollerin takımı olduk onun sayesinde .