Kibir en sevdiğim günah !

''Vanity is my favourite sin."

Şeytanın Avukatı filmininin son sahnesinde şeytan rolünü oynayan Al Pacino'nun unutulmayan lafzıdır hatırlarsanız . Filmin en çok akılda kalan , en ibretlik sahnesidir bana göre. İnsanlar eninde sonunda bencilliğinin , sahip olduğu kibirin cezasını bir şekilde çeker işte . Kibirli insanlar dünyanın en akıllı insanlarıdır kendilerince ; yanına yaklaşıp o engin(!) bilgilerinden yararlanamazsınız da. Soru sormaya korkarsınız , sorduğunuz sorunun cevabı ya arada kaynar ya da bu ne biçim soru der , sorduğuna pişman eder adamı . Öğüt ,tavsiye, eleştiri ve nasihat kelimeleri lügatında yoktur . Pardon ! vardır aslında fakat bu kelimeleri başkasına kullandırmaz , sadece kendine aittir onlar . Bir Allah'ın kulu da sevmez böyle adamları .

Yıllar önce Piontek'in yanında çıraklığa başlayan Terim'le , geçen Cumartesi Brüksel'deki Terim'e kadar geçen sürede neler yaşanmış varın siz hayal edin. Fatih Hoca'nın kuşkusuz kariyerinde tavan yaptığı zaman Kopenhag gecesiydi . İşte o geceden itibaren Terim'in hayatı tahmin edemeyeceği kadar değişti . Türk insanının belki de bir daha yaşamayacağı günlerdi o günler . O coşkudan aylar sonra kimyası bozulmuş bir adam çıktı karşımıza . Saçından tutun , mimik jest ve hareketlerine kadar buram buram kibirle yoğrulmuş ve değişmiş, itici bir adam vardı karşımızda. İtalyan kanallarında spor-komedisinin bir numaralı malzemesiydi . İmparator naralarıyla gırtlağını patlayan G.Saray'lılar bile soğudu zamanla Terim'den . Teorideki pres kelimesini pratiğe döken adamdır Fatih Hoca , hakkını yemeyelim . Fakat 2000'den itibaren değişen, gelişen ve sürati artan futbol değişimine hakkıyla ayak uyduramadı , demode futbol anlayışıyla futbol mantalitesine bir şey koyamadı Terim . Savunduğu ve tasarladığı futbol mentalitesinin lafta kalması hiç dikkatini çekmedi . Sahada en sakin olup oyuna hükmetmesi gereken adam tüm stadyumun en sinirlisiydi . İnsani ilişkileri sorunlu oldu , bir çok adamı küstürdü . Hep şansların , duaların ve acaip gollerin takımı olduk onun sayesinde .

Belçika maçından sonra maç sonu açıklamalarında suratı bitkin ve sesi titrekti . İşte o Terim kibir makyajından sıyrılmış, saf halis bir insan portresiydi . Sizi bilmem ama acıdım o zaman Terim'e . Kibir tuzağına yenik düşmüş , iflas etmişti ve film bitmek üzereydi . Arkada Şeytan kıs kıs gülüyordu tabi , kibir en sevdiğim günah diyerek...!