Hizmetiçi eğitim kursu vesilesiyle Haziran'da İngiltere'ye gitmiştim. Exeter'dan sonra 2 gün Londra'da kalmak nasip oldu . Gelmişken 1 tane olsun Premier League stadı görmek istedim .Aslında amacım Wembley'i görmekti .Kaldığım otelin konumu itibariyle ve stad turları booking olayından dolayı Stamford Bridge'i dünya gözüyle gördüm . Bir dahaki sefere Allianz Arena postu yaparız. Neyse, 15 pound'ı bayıldık stad turu için ama olsun be dünyaya bir daha mı geleceğiz hı? Dünya kadar resim çektim ama bunlar yeter herhalde . Resimlere tıklarsanız güzel ve ayrıntılı görürsünüz herşeyi .Yukarıdaki fotoğraf stadın giriş tarafı .Aşağıdaki haritada "You are here" yazan yer yani . Uzun uzadıya açıklamaya gerek yok, harita gayet iyi anlatıyor durumu .
Chelsea'nin stadın içinde çok tatlı bir müzesi var .Tarihini iyi pazarlamışlar keratalar , çok tuttum burayı .
Lampard efendinin imzalı ayakkabıları . Şimdiden efsane olmuş gibi hissettim onun için bir anda.
Stadın hemen içindeki müzede Chelsea'nin tarih boyunca giydiği formaları sıralamışlar en güzelinden..
Deplasman formaları da unutulmamış hani. Şu tepedeki sarı olan Zola'nın formasıymış ve göze hoş görünüyor...
Müzelerinde incik boncuk herşeyi sergiliyorlar. 2007 FA Cup finaline giderken giydikleri takımı bile atmışlar vitrine. Mourinho motosikleti bile vardı, oralarda bir yerde. Mourinho deyince bir hoş oluyor hala Chelsea'li taraftarlar .Hala unutamıyorlar Special One'ı ...
Çıkış kapıları biraz dar gibi göründü gözüme ama çok sık kapı olduğundan sıkışma problemi olmuyordur muhtemelen .
Burası müzenin penceresinden görünen stad manzarası . Korner bayrağındaki çimler daha büyümemiş, gözüme battı oralar. Ayıp be...
Tünel ! Soyunma odalarıyla saha birbirine o kadar yakın ki , 20 saniyede soyunma odasından zemine geçebiliyorsunuz ...
Yepisyeni çimlerle oynayacak Chelsea bu sene . Adamlar stadın geçen sezonki çimlerini söküp yenisini ekmişler. Sahayı turlayan bizim gibi ziyaretçilerden birisi zemine dalar diye ödleri patlıyordu stad görevlilerinin . Yanımızda 2-3 goril vardı sırf bizi gözleyen. Pöh ! Çimleriniz kadar konuşun be !
Özellikle koltukları çok merak ediyordum. Doğrusu birazcık hayalkırıklığına uğradım . Gözümüzde fazla büyütmüşüz galiba, sıradan ve ince plastikten yapılma mavi beyaz zımbırtılardı işte. Allianz Arena'da gördüğüm ve oturduğum koltuğun yanına bile yaklaşamaz. Neyse fazla da şımarmayalım ,adam gibi gezelim stadı .
Soyunma odasına girdik . Herkes şakır şakır Drogba formasının fotoğrafını çekmeye başladı. En çok Fildişili tutuluyor burda .Biz de çekiverem gari ...
Kale arkasından maç izlemeyi fazla sevmem ama bu stadın kale arkası albenisi çok fazla , pek bir güzel görünüyor tüm zemin .
Bu zevat ta bendeniz oluyorum . Yedek kulübesine çakıldık be! Ne zaman şans vericen hocaaaa! Recaro koltukları umuyordum, bunlar çıktı . Bu arada rakip takımın bench'i ile oturduğum yer arasında 2 ya da 3 metre var. Nasıl sabrederler birbirlerine helal olsun. Yalnız burdan mis gibi maç izlenir . Bu arada türüm türüm çimen kokusu geliyor burnuma . Mmmmhhhh...!
Hizmetiçi eğitim kursu vesilesiyle Haziran'da İngiltere'ye gitmiştim. Exeter'dan sonra 2 gün Londra'da kalmak nasip oldu . Gelmişken 1 tane olsun Premier League stadı görmek istedim .Aslında amacım Wembley'i görmekti .Kaldığım otelin konumu itibariyle ve stad turları booking olayından dolayı Stamford Bridge'i dünya gözüyle gördüm . Bir dahaki sefere Allianz Arena postu yaparız. Neyse, 15 pound'ı bayıldık stad turu için ama olsun be dünyaya bir daha mı geleceğiz hı? Dünya kadar resim çektim ama bunlar yeter herhalde . Resimlere tıklarsanız güzel ve ayrıntılı görürsünüz herşeyi .Yukarıdaki fotoğraf stadın giriş tarafı .Aşağıdaki haritada "You are here" yazan yer yani . Uzun uzadıya açıklamaya gerek yok, harita gayet iyi anlatıyor durumu .
Chelsea'nin stadın içinde çok tatlı bir müzesi var .Tarihini iyi pazarlamışlar keratalar , çok tuttum burayı .
Lampard efendinin imzalı ayakkabıları . Şimdiden efsane olmuş gibi hissettim onun için bir anda.
Stadın hemen içindeki müzede Chelsea'nin tarih boyunca giydiği formaları sıralamışlar en güzelinden..
Deplasman formaları da unutulmamış hani. Şu tepedeki sarı olan Zola'nın formasıymış ve göze hoş görünüyor...
Müzelerinde incik boncuk herşeyi sergiliyorlar. 2007 FA Cup finaline giderken giydikleri takımı bile atmışlar vitrine. Mourinho motosikleti bile vardı, oralarda bir yerde. Mourinho deyince bir hoş oluyor hala Chelsea'li taraftarlar .Hala unutamıyorlar Special One'ı ...
Çıkış kapıları biraz dar gibi göründü gözüme ama çok sık kapı olduğundan sıkışma problemi olmuyordur muhtemelen .
Burası müzenin penceresinden görünen stad manzarası . Korner bayrağındaki çimler daha büyümemiş, gözüme battı oralar. Ayıp be...
Tünel ! Soyunma odalarıyla saha birbirine o kadar yakın ki , 20 saniyede soyunma odasından zemine geçebiliyorsunuz ...
Yepisyeni çimlerle oynayacak Chelsea bu sene . Adamlar stadın geçen sezonki çimlerini söküp yenisini ekmişler. Sahayı turlayan bizim gibi ziyaretçilerden birisi zemine dalar diye ödleri patlıyordu stad görevlilerinin . Yanımızda 2-3 goril vardı sırf bizi gözleyen. Pöh ! Çimleriniz kadar konuşun be !
Özellikle koltukları çok merak ediyordum. Doğrusu birazcık hayalkırıklığına uğradım . Gözümüzde fazla büyütmüşüz galiba, sıradan ve ince plastikten yapılma mavi beyaz zımbırtılardı işte. Allianz Arena'da gördüğüm ve oturduğum koltuğun yanına bile yaklaşamaz. Neyse fazla da şımarmayalım ,adam gibi gezelim stadı .
Soyunma odasına girdik . Herkes şakır şakır Drogba formasının fotoğrafını çekmeye başladı. En çok Fildişili tutuluyor burda .Biz de çekiverem gari ...
Kale arkasından maç izlemeyi fazla sevmem ama bu stadın kale arkası albenisi çok fazla , pek bir güzel görünüyor tüm zemin .
Bu zevat ta bendeniz oluyorum . Yedek kulübesine çakıldık be! Ne zaman şans vericen hocaaaa! Recaro koltukları umuyordum, bunlar çıktı . Bu arada rakip takımın bench'i ile oturduğum yer arasında 2 ya da 3 metre var. Nasıl sabrederler birbirlerine helal olsun. Yalnız burdan mis gibi maç izlenir . Bu arada türüm türüm çimen kokusu geliyor burnuma . Mmmmhhhh...!
Kim elense üzülürdüm ama Sezar'ın hakkı Sezar'a düsturundan yola çıkarsak final İspanya'ya anasının ak sütü gibi helal oldu . Yukarıdaki resme baktığımız zaman futbolun yeni dünya efendilerinin oyun mantalitesi hakkında bir şeyler edinebiliriz aslında . Maçın son 15 dakikasına girilirken , gol vuruşunda kafa topuna uzanan adamlar İspanya'nın savunmacılarıydı . Gol Puyol'a nasip oldu . Komple futbol , komple oyun anlayışı bu olsa gerek . Geride , ileride her oyuncu maçın kaderiyle oynayabilecek teknik ve yeterlilikte . Xavi ve Iniesta'yı övmekten bıkkınlık geldi zaten . Onlar için söylenebilecek tek söz futbolda paslaşmanın ve topu pozitif şekilde koşturmanın yegane sembolü olmaları . Xavi ve Iniesta başlı başına bir şablon , bir futbol terimi olmuştur modern futbolda. Almanya'nın takım futbolu ve biz felsefesi her ne kadar turnuva boyunca gözlerimizi okşasa da, İspanya'nın sinir bozucu pas trafiği karşısında bir anda yalın ve sade bir kimliğe büründü maç boyunca. Yine de Almanya'nın futbolundan alınması gereken dersler var. Golü yedikten sonra bile Alman futbolcuların suratlarında en ufak bir panik emaresi, şaşkınlık yoktu ve her an her şeyin olabileceğinin farkındaydılar. Çünkü onlar bu işin her zaman piri oldu. Bu çok önemli bir özellik ve bizim memlekette eksikliğini fazlasıyla hisstettiğimiz bir karakter yapısı .
Yeni nesil çocuklar mahallede top oynarken artık Barça'lı futbolcuların isimlerini kendilerine yakıştırıyor ve onlar gibi olmak istiyor. Çalımdan sonra paslaşmayı mahalledeki çocuklara sevdiren Katalanların futbol dünyasına kazandırdıkları hiç bir zaman unutulmaz. Ayrıca onu tanıdığımızdan beri sadece kıvırcık saçları hep aynı olmadı Puyol'un . Nou Camp'ta futbola başladığı ilk günkü heyecanı , arzusu ve iştahı bir gram bile azalmadı ve hep aynı kaldı Puyol'un . Bu kafa golü ve bu Puyol , İspanyollar için bilmem kaç karatlık elmastan daha değerlidir .
Ahtapot Paul efendi son maç için Hollanda derse ayıp eder artık . Hakeden kazansın diyeceğiz ama adaletin biraz insafı varsa bu İspanya'ya kupa pek yakışacak . Çünkü onların oynadığı futbolu altüst edecek bir panzehir hiç gözümüzü okşamadı ve beyhude çabalardan öteye geçmedi ...
G.Saray Rijkaard'ın tercümanı Mert Çetin'in yerine eski futbolculardan Hollanda'da yetişen Mustafa Yücedağ'ı getirmiş . Bu sene Rijkaard'ın felemenkçesine kulaklarımız aşina olur mu bilmem ama şu bizim artiz Mert'i şaka maka özleyeceğiz. Çeviri olayına ayrı bir boyut katmıştı. Bu arada Mustafa Yücedağ ismi hep bana gece alemini hatırlatıyor. Türkiye'de bir halt edemeden futbol hayatını sürdürmüş sorunlu bir adamdı . Dutch lisanını biliyor olması güzel de , çeviri hadisesi hakikaten farklı bir iş. Bu sezon iletişim nasıl olur , meraklardayım . Bekleyelim bakalım. Bu arada Mustafa Yücedağ'ın hali hazırda bir resmi var mı acaba diye tarama yaptım , karşıma askerlik fotosu çıktı. Tugay'a bakın , yeşillerin içinde bile kıyak adammış kerata...
Peki ne oldu da bu ülkeler bu turnuvada bu kadar öne çıktı . Bunun için farklı teoriler üretilmekte. Şili ,Paraguay ve Uruguay gibi ülkerin futbolcuları Avrupa'nın önemli liglerinin önemli takımlarında son dönemlerde fazlasıyla mevcut. Kaliteli liglerde staj yapan futbolcular kendi ülkeri için oynadığı zaman, bir araya geldikleri zaman tecrübelerini iyi yansıtıyorlar . 
Bir başka teori G.Amerika'lı futbolcuların Avrupa'lı meslektaşlarına göre daha dayanıklı ve mental açıdan daha hazırlıklı olmaları. Avrupa'da oynayan G.Amerikalı futbolcular binlerce kilometrelik yolları sürekli tepip farklı ülkelerin koşullarına ayak uydurmak zorunda kalıyor. Bu da onlara dayanıklılık kazandırıyor. Avrupa'nın kusursuz sahaları ve daha az hata yapan hakemlerine oranla , G.Amerika'da kötü saha koşulları , uzun seyahatlar, kötü hakemler ve yükseklik farkı buradaki futbolcuların farklı koşullara ve zorluklara uyumunu teşvik ediyor. Ayrıca kendini bir hayli geliştiren ve taktik versiyonları iyi yöneten teknik adamların da başarı da önemli payı var. Afrika ile paralellik gösteren iklim şartları ve saha koşullarının da etkisini unutmamak gerekiyor ...